Znani regionaliści MZ RTK.1

Regionaliści działający w Małopolskim Związku Regionalnych Towarzystw Kultury w Krakowie

 
        KLICH STANISŁAW                    
Urodziłem się 25 kwietnia 1938 roku w Paczółtowicach, pow.Chrzanów.

W latach 1945-52 byłem uczniem Szkoły Podstawowej w Paczółtowicach
                   
W latach 1952-56 uczęszczałem do Lic.Ogóln. w Krzeszowicach.
Był to mój bliższy kontakt z Krzeszowicami i regionem krzeszowickim,
ponieważ dochodząc pieszo codziennie do- i z Krzeszowic 
poznawałem piękno naturalnych krajobrazów okolic Krzeszowic.
Na stałe związałem się z Krzeszowicami od 1971r, kiedy otrzymałem 
przydział mieszkania w Spółdzielni Mieszkaniowej "Przyjaźń”. 
Od listopada 1958 r. do października 1960 r. odbyłem służbę wojskową.
Pracę zawodową rozpocząłem w czerwcu 1958 roku w Zakładzie 
Wapienniczym „Czatkowice”, (ob. K.Wapienia "Czatkowice”, Sp. z o.o.) (1968-1973).
Później w REK(KOSD) w Rudawie (1974-1985) i KKD(KSSD) w Zalasiu (1986-2005).
Od 1995 roku przyznano mi rentę, a od 1998 roku jestem na emeryturze.

 Działalność społeczna.
Podczas pracy zawodowej w Zakładach Wapienniczych „Czatkowice” (1960-1974) byłem działaczem turystycznym, w tym prezesem Koła Nr 123, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.
Od 1973 r. - w okresie 4-ch kadencji (12 lat) - byłem zaangażowany w działalność społeczną Komitetu Osiedlowego w Krzeszowicach. Współpracowałem wówczas z grupą ludzi szczerze odda­nych dobru Krzeszowic. W sprawach ogólnych - wg. członków K.O.- nie załatwianych przez miejscową władzę polityczno-administracyjną Krzeszowic, interweniowaliśmy do władz wojewódzkich w Krakowie. Takim tematem było zagospodarowanie parku i pałacu Potockich w Krzeszowicach.
W ramach działalności w Komitecie Osiedlowym w Krzeszowicach został zorganizowany Społeczny Komitet Organizacyjny Izby Regionalnej w Krzeszowicach (w latach 1973-1978), w którym pełniłem funkcję wiceprzewodniczącego do spraw organizacyjnych. Była to działalność społeczna kilku „miłośników Krzeszowic”. Nasze działanie skierowaliśmy na uzyskanie lokalu, w którym moglibyśmy gromadzić i eksponować zabytkowe przedmioty kultury materialnej, dotyczące Krzeszowic i regionu krzeszowickiego.
Moja działalność w Komitecie Osiedlowym / j.w./ nie ograniczała się tylko do organizowania Izby Regionalnej. Komitet Osiedlowy prowadził działalność społeczną na rzecz Krzeszowic, szczególnie zaś w zakresie: estetyzacji miasta, ochrony drzewostanu i krzewów ozdobnych na terenach - parku przypałacowego i na plantach miejskich, ochrony zabytków architektury, infrastruktury komunal­nej i mieszkaniowej, skargami mieszkańców na przedstawicieli władzy administracyjnej Krzeszowic.Komitet Osiedlowy kilkakrotnie ogłaszał konkursy na "ukwiecanie" miejsc zamieszkania. Taka działalność społeczna (bez wypłat diet, itp.) była moją pasją na rzecz Krzeszowic.
Aby powiększyć liczbę miłośników i sympatyków Krzeszowic i okolicy, zaangażowanych w działalność społeczną na rzecz Ziemi Krzeszowickiej (Gminy Krzeszowice), byłem jednym z kilku założycieli i organizatorów Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Krzeszowickiej, które powstało w 1978 roku i prowadzi działalność do tego czasu. Od 1978 do 1990 byłem członkiem Zarządu, a od 1990-2007 roku pełniłem (społecznie) funkcję prezesa Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Krzeszowickiej.
W latach 1997-2007 roku wykonywałem funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Ziemia Krzeszowicka” (dwumiesięcznik), którego wydawcą jest Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Krzeszowickiej.
W życiu społeczno-kulturalnym Krzeszowic i Ziemi Krzeszowickiej­ starałem się uczestniczyć w sposób autentyczny i zaangażowany.
W latach 2001–2002 społecznie pełniłem funkcję (społecznie) Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Regionalnych Towarzystw Kultury w Krakowie.
Od 2003 r. wykonuję (społecznie) funkcję Wiceprezesa Małopolskiego Związku Regionalnych Towarzystw Kultury z siedzibą w Krakowie.
Od 2004 r. jestem redaktorem (społecznie) „Regionalisty Małopolskiego” (półrocznik) – Informator Małopolskiego Związku Regionalnych Towarzystw Kultury z siedzibą w Krakowie.

Zainteresowania:
- Turystyka krajoznawcza (piesza i autokarowa)
- Fotografia – krajoznawcza i przyrodnicza 
- Ochrona zabytków architektonicznych.
- Działalność regionalistyczna.
Odznaczenia: (za działalność społeczną)
1. Złota Odznaka –
Za azsługi dla Ziemi Krakowskiej - za działalność w Komitecie Osiedlowym w Krzeszowicach
2. Brązowy Krzyż Zasługi - za działalność w Komitecie Osiedlowym jw.
3. Srebrna Odznaka – Zasłużony Działacz PTTK - za działalność turystyczno-krajoznawczą.
4.  Odznaka  "Zasłuzony działacz kultury" 
1996 r.) -­ za działalność w ruchu regionalnych towarzystw kultury.
5. Złoty Krzyż Zasługi
(2003 r.) -­ za działalność w ruchu regionalnych towarzystw kultury.
6.
Złote Jabłko Sądeckie
(2012) - za promocję Ziemi Sądeckiej w prasie regionalistycznej.
7. Medal Aleksandra Patkowskiego
(2014 r.) - za działalność w ruchu regionalnych towarzystw kultury.
8. Medal "Zasłużony dla Gminy Krzeszowice"
 (2018 r.) - za zasługi  na rzecz rozwoju i promocji Gminy Krzeszowice.
9. Honorowa Odznaka "Zasłużony dla kultury polskiej"
(2018 r.) - za działalność w ruchu regionalnych towarzystw kultury.  

       Klich Stanisław 



 

 
   
 

       BARBARA MISZCZYK

  Historyk, pracownik Biblioteki Naukowej i Archiwum Muzeum Historycznego Miasta Krakowa.Była jednym z inicjatorów powstania w 1995 r. Towarzystwa Przyjaciół Bronowic. Obecnie jest jego prezesem.
W ramach realizacji celów statutowych Towarzystwa Przyjaciół Brownowic:
- z zaangażowaniem poświęca się upowszechnieniu wiedzy o Bronowicach Małych, 
- troszczy się o zabytki znajdujące się na terenie Bronowic położonych w granicach Dzielnicy VI, 
- kultywuje tradycje ludowe Bronowic, tj. tradycje stroju bronowickiego.
W ciągu kilkunastu lat aktywności w TPB współorganizowała wiele akcji, spotkań i uroczystości integrujących lokalną społeczność wokół historii Bronowic i współczesnych problemów tej dzielnicy. 

Organizuje wiele przedsięwzięć, jak:
- włączenie się w uroczyste „Osadzenie chochoła” na różę przed dworkiem „Rydlówka” w Bronowicach Małych, w rocznicę wesela Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną, 
- włączenie się w organizację Święta ulicy Tetmajera,
-  Korowód Bronowicki - corocznie 15 Sierpnia - przejazd wozami z zaprzęgiem konnym z Bronowic na Rynek krakowski,
- spotkania opłatkowe i wspólne kolędowanie,
- uroczyste poświęcenia pokarmów przed kościołem w Wielką Sobotę oraz konkurs na pisankę wielkanocną, 
- organizowanie koncertu pieśni patriotycznych z okazji Święta Niepodległości 11 Listopada.
- W 2012 r. została odsłonięta inicjatywy TPB tablica Ku chwale mieszkańców Bronowic Małych wałczących o Polskę w latach 1914-1921 i 1939-1945.
- Przewodnicząca zespołu redakcyjnego Bronowickich Zeszytów Historyczno-Literackich, wydawanych od 1994 r., gdzie ukazują się artykuły poświęcone historii, tradycji i współczesności Bronowic Małych.
- Współautorka wydanej w serii Parki Krakowskie publikacji pt. Park Młynówka Królewska.
- Członek Komisji Rewizyjnej Bronowickiego Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuk Wszelkich, które skupia uzdolnionych artystycznie i literacko mieszkańców.
- Włącza się w prace na szczeblu regionalnym, na polu integracji i wymiany doświadczeń pomiędzy lokalnymi stowarzyszeniami z terenu województwa małopolskiego.
- Od 2010 r. piastuje stanowisko przewodniczącej Małopolskiego Związku Regionalnych Towarzystw Kultury w Krakowie.
- Jest członkiem Rady Naukowej Rocznika Małopolska. Regionalizm - regiony-małe ojczyzny.
Odznaczenia:

- Za aktywny udział w przygotowywaniu obchodów 700.lecia Lokacji Bronowic otrzymała okolicznościowy brązowy Medal 700.lecia lokacji Bronowic.
- Za zasługi na polu krzewienia wartości i popularyzacji wiedzy o „małej ojczyźnie” Bronowicach otrzymała Medal 20. lecia powstania Samorządu Krakowskiego w 2012 r.
- Za prace na rzecz Małopolskiego Związku Regionalnych Towarzystw Kultury została wyróżniona Srebrnym Jabłkiem Sądeckim, we wrześniu 2012 r.
- W czerwcu 2013 r. otrzymała Medal św. Krzysztofa w kategorii krzewienie świadomości historycznej i kontynuowanie krakowskich tradycji i obyczajów: przyznany przez Muzeum Historyczne miasta Krakowa w uznaniu zasług na polu działalności na rzecz ochrony, kultywowania i upowszechniania lokalnego dziedzictwa kulturalnego.
- W 2014 roku - podczas X Kongresu RTK w Bydgoszczy - otrzymała Medal Aleksandra Patkowskiego za działaność w ruchu regionalnym w Małopolsce.
Honorowa Odznaka "Zasłużony dla kultury polskiej" (2018 r.) - za działalność w ruchu regionalnych towarzystw kultury.
         

         
   

 

         JADWIGA DUDA

  Urodziłam się w marcu 1955 r. w Wieliczce, jako córka Józefa i Józefy Cholewów, w rodzinie robotniczo-chłopskiej, w Koźmicach Wielkich w latach 1962-1970 uczęszczałam do ośmioklasowej Szkoły Podstawowej.
Naukę kontynuowałam w latach 1970-1974 w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Matejki w Wieliczce.
Po maturze postanowiłam studiować na Uniwersytecie Jagiellońskim na kierunku archeologia Polski i powszechna.
W 1979 r. napisałam i obroniłam pracę magisterską pt. „Osadnictwo na terenie Wieliczki we wczesnym średniowieczu”.
Po studiach pracę zawodową rozpoczęłam w Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni. Tu zakładałam dział archeologiczny, prowadziłam badania ratownicze w Krzeczowie na osadzie z okresu wpływów rzymskich i na terenie muzeum w wykopach pod budynek mieszkalny.
W 1980 r. zmieniłam stan – w USC w Wieliczce i w kościele św. Franciszka z Asyżu zawarłam związek małżeński z Józefem Dudą z Brzeska.
Zatrudniłam się w Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka w Dziale Historii Kultury Materialnej, gdzie pracowałam do 1991 r. Dodatkowo pracowałam jako instruktor turystyki w Międzyszkolnym Ośrodku Sportowym w Wieliczce organizując dla dzieci wycieczki w wolne od nauki soboty.
Po ukończeniu kursu pedagogicznego postanowiłam podjąć pracę nauczycielki w Szkole Podstawowej w Koźmicach Wielkich - uczyłam historii, wiedzy o społeczeństwie.
W 1993 r. wróciłam do pracy w wielickim Muzeum do Działu Archeologicznego. Prowadziłam wykopaliska w Wieliczce na stanowiskach archeologicznych nr: II, X, XIII – wszystkie zakończone sukcesem.
W 1997 r. zrezygnowałam z pracy w muzeum i po trzech miesiącach przerwy zatrudniłam się w Kopalni Soli „Wieliczka”, w tworzącej się spółce Trasa Turystyczna. W przerwie pisałam teksty do albumu „Wieliczka” (1998). Tu do końca czerwca 1999 r. pracowałam w Sekcji Dokumentacji Historycznej.
W tym czasie podjęłam Podyplomowe Studia Zarządzania Kulturą na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończyłam obroną pracy poświęconej spotkaniom „Wieliczka-Wieliczanie”.
W 1997 r. wraz z mężem wstąpiłam do Stowarzyszenia „Klub Przyjaciół Wieliczki” i w latach 1997-2002 pełniłam funkcję sekretarza, a od 2002 r. wolą prof. Zygmunta Kaweckiego i Walnego Zgromadzenia do dziś jestem prezesem Zarządu.
Od jesieni 1999 r. do 31.01. 2017 r. pracowałam w Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wieliczce prowadząc jednoosobowy Dział Regionalny. Pracując w bibliotece w latach 1999 – 2017 prowadziłam cykliczne spotkania kulturalno – oświatowe „Wieliczka-Wieliczanie”. Odbyły się 230 spotkania, w których łącznie udział wzięło ok. 28.000 osób, i ponad 1000 prelegentów społecznie wygłosiło prelekcje.
Od 2010 r. w szkołach, w bibliotece w ramach lekcji organizowałam spotkania z cyklu „Mnie Ta Ziemia od innych droższa” z wieliczanami zasłużonymi w walce o niepodległość Ojczyzny w czasie II wojny światowej.
Od 2006 r. przewodniczyłam co roku pracom Społecznego Komitetu Ratowania Zabytków Cmentarza Komunalnego w Wieliczce organizując 1 listopada kwesty celem zebrania funduszy na ratowanie zabytkowych nagrobków - odnowiono ich jedenaście.
W Klubie Przyjaciół Wieliczki animowałam różne wydarzenia m.in. wycieczki do miast, w których działają zaprzyjaźnione z nami towarzystwa regionalne: Bochni, Niepołomic, Wiśnicza, Wojnicza, Tarnowskich Gór, Sławkowa, Świątnik Górnych, niekiedy towarzyszyły im wernisaże akwarel Henryka Kozubskiego.
W 2016 r. wraz z Zarządem Klubu organizowałam 18. 06 i 9.12. - 50 lecie Stowarzyszenia „Klub Przyjaciół Wieliczki”. Dodam, że Klub Przyjaciół Wieliczki został uhonorowany przez prof. Piotra Glińskiego, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Medalem „Zasłużony dla Kultury Polskiej” i przez Jacka Krupę, Marszałka Województwa Małopolskiego Medalem „Polonia Minor”.
Stowarzyszenie „Klub Przyjaciół Wieliczki” jest członkiem Małopolskiego Związku Regionalnych Towarzystw Kultury od 2007 roku, a ja w Zarządzie pełnię funkcje sekretarza.
W Koźmicach Wielkich należę do Koła Gospodyń Wiejskich i Stowarzyszenia Miłośników Koźmic, w ramach pracy dla wsi zorganizowałam 30 otwartych spotkań z cyklu „Koźmice-Koźmiczanie”.

Za pracę dla Małopolski, Wieliczki, otrzymałam nagrody:
W 2000 r. - nagrodę kulturalną Burmistrza Wieliczki.
W 2008 r. od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznakę „Zasłużony Dla Kultury Polskiej”,
od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych dyplom i medal „PRO MEMORIA” za wybitne zasługi w utrwalaniu pamięci o ludziach i ich czynach w walce o niepodległość Polski podczas II wojny światowej.
W 2011 r. - srebrną Odznakę Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.
W 2012 r. Nagrodę Województwa Małopolskiego im. Romana Reinfussa w kategorii wydarzenie upowszechniające wiedzę o wartości i znaczeniu lokalnego dziedzictwa kulturalnego – spotkania „Wieliczka-Wieliczanie” oraz „Złote Jabłko Sądeckie”, za propagowanie św. Kingi, Pani Ziemi Sadeckiej, patronki Wieliczki i Powiatu Wielickiego.
W 2013 r. tytuł „Koźmiczanin Roku”.
W 2014 r. Honorowy Przewodnik Turystyczny po Wieliczce i Ziemi Wielickiej przez Wielicką Lokalną Organizację Turystyczną.
W 2015 r. – Odznakę Honorową Sybiraka i Dyplom Uznania od Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego 1939-1956.
W 2016 r. - Medal Wolnego Królewskiego Miasta Wieliczka – od Burmistrza,
- Srebrną Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża III stopnia,
- Tytuł Ambasador Kopalni Soli „Wieliczka” od prezesów KSW: Zbigniewa Zarębskiego i Damiana Koniecznego -
- od Instytutu Pamięci Narodowej Medal „Świadek Historii”. 
  W 2017 r. Zarząd Województwa Małopolskiego nadał mi Srebrną Odznakę Honorowa Województwa Małopolskiego – Krzyż Małopolski. Odznaczenie wręczył mi Wojciech Kozak, Wicemarszałek w czasie 230 spotkania z cyklu „Wieliczka-Wieliczanie”

          Jadwiga Duda
   

 

   EUGENIUSZ SKOCZEŃ

  Urodzony 20 sierpnia 1946 roku w powiecie Nowy Sącz w rodzinie chłopskiej; rodzice w okresie wojny przebywali na przymusowych robotach w Niemczech.
Lata młodzieńcze i szkołę podstawową ukończył we wsi Gładyszów, pow.Gorlice, szkołę średnią we wsi Bystra k. Gorlic.Posiada wykształcenie wyższe rolnicze i pedagogiczne.
Jest żonaty, posiada dwóch synów-nauczycieli, dwoje wnucząt.
Pracę zawodową jako nauczyciel rozpoczął w 1969 roku we wsi Racławice, i tu mieszka do dnia dzisiejszego. Kolejno pełnił funkcje Powiatowego Inspektora Oświaty Rolniczej w Miechowie, naczelnika gminy Racławice, dyrektora Zespołu Szkół Rolniczych w Książu Wielkim oraz wójta gminy Radziemice, od 2011 roku emeryt.
Pełnił następujące funkcje społeczne:
- wiceprzewodniczącego zarządu Powiatowego Związku Młodzieży Wiejskiej w Miechowie,
- radnego i przewodniczącego Rady Gminy w Racławicach, 
- był członkiem Społecznego Komitetu Odbudowy Panoramy Racławickiej we Wrocławiu, 
- jest członkiem Rady Krajowej Ruchu Stowarzyszeń Regionalnych w Warszawie od 1995 roku,
- jest prezesem Racławickiego Towarzystwa Kulturalnego od 1983 roku,
- wiceprzewodniczący Małopolskiego Związku Regionalnych Towarzystw Kultury w Krakowie, w kadencji 2003-2007 i od stycznia 2017.

Najważniejsze osiągnięcia:
- wzniesienie na polach bitewnych Racławic pomnika Wojciecha Bartosza Głowackiego w Racławicach dla uczczenia 200 rocznicy Insurekcji Kościuszkowskiej,
- przekazanie eksponatów do sztucznego terenu malowidła Panoramy Racławickiej we Wrocławiu,
- przekazanie „racławickich kos” Papieżowi Janowi Pawłowi II w Watykanie oraz ziemi z pól bitewnych Racławic na lotnisku w Krakowie w 2002 roku, którą Papież ucałował przy powitaniu w Ojczyźnie,
- współpracuje z ośrodkami kościuszkowskimi w Polsce oraz za granicą /Szwajcaria, Białoruś, Australia/.
Posiadane odznaczenia:
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal Edukacji Narodowej,
- Odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej”,
- Medal Aleksandra Patkowskiego,
- Odznakę „In Memoriam Tadeusz Kościuszko”.

           Eugeniusz Skoczeń



 









 

Strona w przygotowaniu...